İntihaR..

tarafından ~coRpsé^anqéL~ Cuma Ara. 11, 2009 3:54 pm

Acılarımın esiri oldum bugece
Gözler siyaha büründü...
Nefretle baktım herkese
Onlarda bana

Ruhum sanki sığmıyordu artık bedenime
Özgür kalmalıydı
Kurtulmalıydı bedenden...
Vardı bir çaresi
Peki ya cesaret

Gözüm döndü o an
Aldım nesteri
Yardım göğsümü
çıkardım arasından kalbimi
Acı kalmadı artık

Özgürüm soyutsal dünyada
Mutluluk mu acımı bilmiyorum
Dokunmanamak uzaktan bakma herşeye
Ruhumun da acısı diner sandım dinmedi
Bedenim intihar etti ama Ruhum edemedi...